Bu kolyeyi dizmeden önce çok düşündüm. Neyi düşündüm söyleyeyim;
Taş o kadar güzeldi ki… Sitrin, kuvars ve dumanlı kuvars iç içe geçmişti. İçinde aura yansımalar vardı ve bütün bedeni taşın su kırılımları ile doluydu. Böyle bir mucizeyi formüllerken kesinlikle önüne geçmemeliydi diğer kardeşleri.
Toprak olmalıydı bedeni.
Portakal ağacı kullanmalıydım mesela. Yılan ağacı kullanmalıydım. Tibet’te girmeli Voglant’dan çıkmalıydım.
Dizmeliydim…
Dizdim de.
Çok uzun süre beklettim. Kıyamadım çıkartamadım görücüye.
Fotoğrafta gördüğünüz taş gelmiş geçmiş en görkemli Brezilya Kuvarsı olabilirdi.
Şiir gibi değildi şiire yön veren duygunun ta kendisiydi.
….
Allah’ın ellerime bıraktığı emaneti ben de senin göğsüne emanet edeceğim.
.
İlk görüşte aşk idi bu taşa ilk baktığımda hissettiğim.
.
Senin hissettiğin neydi?
Kime gideceğini çok merak ediyorum çok.
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.