SEMAVİ MİRAS

“Ve denizlerin içinden sizin için inci ve süsler çıkarırız.”
(Zümer, 39:6 – tefsirlerde gizlice anılan mücevheratın kaynağı)

Yeryüzünün en derin duası, gökyüzünün en sessiz cevabını doğurur. Bu kolye, ilahi cevherlerin tek bir hat üzerinde, sır taşıyan bir bağla birleştiği tekil bir zikirdir. İnci ve mercanın bir araya gelmesi,semavi bir mirasın bedenlenişidir SEVGİLİLERİM.

Denizlerin Ayetleri: İnci ve Mercan
Kullandığım inciler benim için ay ışığını kabuğunda bedenlenmiş istiridye sükûnetinin bebeğidir. Bu inciler Japon Akoya’sından değil, daha derin bir yerden gelir: kadim doğunun okyanus kıyılarında, deniz kadınlarının sustuğu kıyılarda oluşur. Her biri bir gökyüzü hatırası gibidir; düzensiz değildir, çünkü gök de simetrik değil, hikmetle eğridir.

Mercanlar ise kızılın ilahî tonuyla parlar benim için bu kolyede. Kimi Tevrat şerhlerinde mercanın, Nuh’un gemisinden önce denizin dibine gömülen ilk nesilden kaldığına inanılır. Onun kırmızısı,çağların devrini hatırlatan bir kan bağıdır.Benim mercanlarım, Akdeniz’in öfkesiz ve derin taşlarından çıkarılmış, el değmemiş, işlenmemiştir; arınmıştır ama evcilleşmemiştir.

Gümüş: İlahi Bağın Halkası
Bu kolyede her inci ve mercan arasına yerleştirdiğim gümüş detaylar, kutsal bağların işaretidir. Gümüş, Kur’an’da cennet tasvirlerinde geçer:
“Etraflarında gümüşten kaplar ve billur kadehler dolaştırılır.” (İnsan, 76:15)
Gümüşü burada süs olarak kullanmadım. Gümüş tebliğdir; cevherler arası geçişin vav harfi gibidir: bağlar ama ayrılık taşımaz.

Kolyenin aynısından yoktur ve olmayacaktır. Çünkü tıpkı vahyin kişiye inişi gibi, bu da yalnızca bir ruhun boynuna inmeye yazılmıştır. Onu taşıyacak beden bellidir; ona henüz ulaşmamış olsa bile, yazgı bu kolyeyi çoktan yazmıştır.

Senin için.