KUTADGU

Turmalin… Her renkte titreşen, her renkte başka bir cevaba dönüşen, kâinatın “evet” demek için kullandığı sessiz harf. Ve bu bileklikte her bir turmalin, bir kapı bekçisi gibi yerleştirildi. Yedi renkten geçmeden ne içe yürünebilir ne de dış dünyaya hükmedilir. Yedi makamlı sır levhası.

İki ucunda elmasla bitirilmiş. Elmas: Kur’an’da “berk” yani şimşek olarak geçer. Kalpte ansızın parlayan bir hakikattir. Turmalinler ise gökkuşağının taş hali. Rengârenk ama her biri aynı cevherin sesi.

– Kırmızı: Nefsini bilenin ateşi, Musa’nın çalısında yanan sır.
– Yeşil: Cebrail’in kanadındaki örtü, zümrütün öz evladı.
– Sarı: Ahiret vakti, güneşin son nefesi.
– Mavi: İdrak. Meryem’in hırkasında saklı olan teselli.
– Pembe: Rahman’ın lütfu, Leyla’nın bakışında eriyen sır.
– Turuncu: Zulmeti delen sabır.
– Siyah: Göz bebeği. En çok oradan görür Hak.

Bu bileklik, taşınan bir dua, koruyan bir kasem, yedi kat göğün yeryüzüne inmiş hâli benim zihnimde. İki elmas, bu sıralamanın başını ve sonunu koruyan rahmani güçlerdir.

Bu bileklik neyi korur?
– Enerji bedenin her katmanını,
– Aura sistemini ve çakra hizasını,
– Kadim kitaplarda geçen “nur üzerine nur” sıralamasını,
– Ruhun geçmek zorunda olduğu renkli kapıları.

Elmas, sabit tutar. Turmalin, geçirir. Deri bağ ise toprağa sabitler. Yani bu bileklik göğün sırrını yeryüzüne sabitleyen bir gizli kitap sırtı gibidir.
Taşları mücevger, bedeni pamuk 🙂

Şifa olsun