GEM RODOKROZİT BİLEKLİK

Size Peru ile geldim. Bu taş, taş piyasasının içinde helak olmuş bir taş. Pahalı bir taş olduğu için hep ya sıkma olanları ya da gerçekten ölü enerjili olanları getiriliyor Türkiye’ye.

Taş normalda pembe canlı bir bebek teni gibi.

Bunu özellikle belirtmek istedim anlatmaya geçmeden önce. Çünkü konu Peru olunca benim için akan sular yön değiştiriyor.

Bizim karmamız var bu taş ile. Elbette en iyisini bulup getirecektim.

Getirdim.

Taşı anlatmaya geçebilirim.

Peru’nun derinlerinde, And Dağları’nın altına saklanmış kırmızı bir hat vardır.Herkes toprağa yukarıdan bakar; ama Rhodochrosite, yerin içeriden nasıl kırıldığını anlatır.

Rhodochrosite, en saf ve en canlı hâliyle Peru’nun Cusco ve Huancavelica bölgelerinde bulunur. Antik İnka halkı, bu taşı “Kalp Ananın taşı” olarak adlandırırdı. Onlara göre, Tanrı Viracocha yeryüzünü yaratırken, ilk kadının kalbi çok acı çekti.(HANGİMİZİN KALBİ ÇEKMEDİ)  O kalbin toprağa düştüğü yerde Rhodochrosite doğdu. Bu taşın içindeki damarlar, insanın yeryüzüne bıraktığı acı izleriydi.

Peru halkı, özellikle deprem zamanlarında Rhodochrosite’ı göğsünde taşırdı. Çünkü bu taş insan toprağının yarılmasını şifalandırıyor.

Deprem, dışarıdan gelen bir yıkım değil, içeriden gelen bir açılıştı. Rhodochrosite, bu açılma anlarında taşınan bir “ruh anahtarı”ydı. Çünkü beden sarsıldığında, ruh ya dağılır ya da uyanırdı. Bu taşı taşıyanlar, uyanmayı seçerdi.

(Çok ilginç bulmuştum bu bilgiyi ilk duyduğumda)

Rhodochrosite, ruhsal literatürde “içsel yarayla yüzleşmenin” taşıdır. Herkes şifayı dışarıda arar; oysa bu taş, kalpte yıllardır saklanmış, adı konmamış çocukluk acılarına ayna tutar.

Sevgi, bazen en çok kanadığımız yerden akar.

🙁

Ezoterik geleneklerde Rhodochrosite, kalp çakrasının kapısını açan ama onu zorlayan bir taştır. O kapı kırılarak değil, çözülerek açılır.
Bu nedenle taş, çoğunlukla ağlayanlara, aniden geçmişini hatırlayanlara, eski aşkların ismini rüyasında sayıklayanlara gelir.

Peru’da bazı eski şamanik geleneklerde Rhodochrosite, “Pachamama’nın kalp kristali” olarak bilinir. Pachamama, yani Toprak Ana, sarsıldığında halk bu taşı yere bırakırdı. Çünkü her deprem, Toprak Ana’nın bir derin sözüdür. Rhodochrosite ise o sözün çevirmenidir.

Bu taşın yeraltında oluşma süreci, tıpkı insanın kendi travmalarını dönüştürme süreci gibidir. Basınçla pişer, madenle yoğrulur, suyla temizlenir, damar damar olur. Taş, toprağın içinden yükselirken, insan da ruhunun en alt katından geçer.
Rhodochrosite, “ben iyi olacağım” demek değildir.
“Ben artık kaçmayacağım” demektir.

Duamızı edelim <3

“Ey Rabbim, ben dağılmadım.
Ama kırıldım.
Şimdi bu taşı göğsümde taşıyorum,
Kalbim, toprağın kalbiyle konuşsun diye.

Kalbimin çatlağında,
Senin nurun doğsun.
Rhodochrosite şahit olsun:
Acı, inkâr edilmediğinde şifa olur.”