BABİL’İN ESRARI İŞHTARIN ZAMANI 99

Kırmızı elbisesini giydi kadın.

Üzerinde mor pelerini… Bindi Mamut’a…

Şahlanan kendisi mi yoksa iftiralarımıydı muamma…

Babil fahişesi…Babil’in de günahını almadılar mı sanki?

Suç şehirde miydi?

Neydi gizlenen yüzyıllardır…

İstanbul’a kadar uzanmadı mı zihniyeti?

İşhtar…

Eli taşlı, kalbi taş İşhtar.

Kuşan yeşil topazlarını…

Kuşan Phantomu kuşan Kristal Kuvarsı…

Aquamarine şıp ardına, sustur Labradorit ışığıyla…

99 bedene, 99 elveda…

Sıra 100. varoluşunda…

…..

Bu tesbihi dizerken bu duygularla idim.

Nasıl ifade edebilirim.

İlmim, dilim, yeteneğim yeter mi anlatmaya….

Ben artık ben değilim