Havanın soğuduğu ya da ısındığı geçişler, çocuk bedeninde bağışıklık belleğini ve enerji akışını zorlar.
Ani sıcaklık farkları, gün ışığının değişmesi, okul düzeni, kalabalık ortamlar; bedeni uyandırır ama ruh bu yeni döngüye hemen ayak uyduramaz.
Yorgunluk, iştah kaybı, halsizlik, sık enfeksiyon eğilimi; mevsim geçişinin bedende açtığı kapıların izidir.
Tıp bu dönemi vitamin-mineral dengesi, uyku düzeni, gıda hassasiyeti gibi başlıklarla tarif eder.
Kadim anlatı ise bilir ki her mevsim, bedene bir ‘yeni hatıra’ bırakır.

Kur’an’da her döngü “ölü toprağa can üflemek” ile anlatılır.
Zebur’da mevsim geçişi, ruhun kabuğunu değiştirirken yeni bir dua kapısı açmasıdır.
Sümer tabletlerinde tanrıça Ninhursag, çocuk bedenine taşın hafızasını vererek enerjiyi köklendirir; değişimin yükünü hafifletir.

Anne, halsizlikle gelen kırılganlığı sadece vitamin açığı gibi görmez.
Taş burada bağışıklık belleğini güçlendirir, sinir sistemini sakinleştirir.
Enerji hattını iklimle uyumlu hale getirerek nazara, kalabalık ortama ve soğuk algısına karşı koruyucu bir titreşim örer.

BU ŞİFA ALANI KİMLER İÇİNDİR?
– Mevsim değiştiğinde sık hastalanan, halsizlik yaşayan çocuklar
– Güne adapte olmakta zorlanan, uykusu bölünen hassas ruhlar
– Bağışıklık kapısı zayıf kalıp her iklim geçişinde direnci düşenler

BU ŞİFA NEYİ DÖNÜŞTÜRÜR?
– Bedene kazınmış mevsim geçişi zayıflık izlerini enerji düzeyinde temizler
– Sinir sistemiyle bağışıklık hattını dengeler
– Yorgunluk, uyku bölünmesi, iştah kaybı gibi zinciri yumuşatır
– Nazara, kötü bakışa, soğuk algısına karşı koruyucu rezonans alanı oluşturur
– Anne duasını taş varlığıyla birleştirerek çocuğun yeni döngüye güvenle uyumlanmasına destek olur