UYARAN HASSASİYETİ

Parlak ışık, ani ses, kalabalık ortam… Dışarıdan gelen her titreşim, hassas bir ruh için bedenin alarmını tetikler.
Göz temasından kaçınmak, kulak kapamak, ani ağlama ya da öfke patlaması; sinir sisteminin aşırı uyarıldığını gösterir.
Tıp, bu durumu duyusal işleme hassasiyeti, sinir sistemi duyarlılığı veya gelişim farklılığı olarak açıklar.
Kadim öğreti ise bu hassasiyeti, ruhta fazla yük birikmesini engelleyen eski bir koruma duvarı olarak görür.

Kur’an’da kalp ‘sessizlikle korunur’; gürültü ya da yoğun ışık bu sessizliğe nüfuz eder.
Zebur’da hassas kalp, uyaran azaldığında dua alanı kurar.
Sümer tabletlerinde tanrıça Ninhursag, dış dünyanın yükünü kaldıramayan çocuğa taşın hafızasını armağan eder; sinir ağlarını güçlendirir, titreşimi dengeler.

Anne, huzursuzluğu ‘alınganlık’ diye küçümsemez; bedenin yük taşıma kapasitesini okur.
Taş burada sinir sistemini sakinleştirir; ışık, ses, kalabalık gibi dış titreşimlere karşı enerji perdesi örer.
Çocuğun iç dengesini kaybetmeden dünyayla uyumlanmasına alan açar.

BU ŞİFA ALANI KİMLER İÇİNDİR?
– Işık, ses, kalabalık gibi uyaranlarda huzursuz olan, çabuk yorulanlar
– Göz teması kurmakta, yoğun ortama katlanmakta zorlanan hassas ruhlar
– Soy hattından taşınan ‘dünya titreşimini taşıyamama’ belleğini hissedenler

BU ŞİFA NEYİ DÖNÜŞTÜRÜR?
– Sinir sisteminde uyaran hassasiyetini enerji düzeyinde dengeler
– Dış uyaranların bedene kazıdığı aşırı alarm izlerini temizler
– Nazar, kötü bakış, kalabalık enerjilere karşı koruma alanı oluşturur
– Anne duasını taş varlığıyla birleştirerek titreşimin hafif taşınmasına zemin hazırlar
– Ruhun dünyaya köklü ve dengeli uyumlanmasına destek olur