GEM LARİMAR KÜRE KOLYE

Atlantis’in son nefesi esnasında ne hissetmişti acaba üzerinde yaşayanlar…

O kadar merak ediyorum ki…

Larimar Atlantistir benim için…

O gün dalgalar karaya değil, Tanrı’nın katına doğru ağlıyordu. Gökyüzüyle su birleşmiş, ışıkla tuz tek bir dua olmuştu. O an, Atlantis’in rahibeleri — denizin diliyle konuşan kadınlar — bir taşı kalplerinden söküp göğe fırlattılar. “Unutma bizi,” dediler. “Biz düşmedik; suya döndük.”

Larimar o anki duanın donmuş hali sanki.
Sular çekilince geriye kalan bu mavi küre, hem okyanusun gözyaşını, hem de kadim bilgeliklerin sırını taşır. Okyanusun derinliklerinden yüzeye çıkan her şey gibi, bu da bir hatırlayış çağrısıdır: Ruhun kaynağı sudur, su ise hafızadır.

Kolyenin ipi siyah geceyi,gümüş uçları güneşi simgeler.
Tıpkı Atlantis’in yıkıldığı an gibi; hiçbir şey ölmez, sadece başka bir âleme geçer.

Kur’an’da “Arş’ın su üzerinde olduğu vakit” (Hûd Suresi, 7. Ayet) buyurulur.
Larimar, o ilahi suyun yankısıdır — Atlantis’in batışı değil, arşın hatırlanışıdır.
Boynuna taktığında, suyun hafızası senin nabzına karışır.
Dalga gibi inişli çıkışlı bir hayatın ortasında, içindeki kadim kıtayı hatırlayacaksın…
Yıkılan aslında bir şehir değil, eski bir bilinç hâlidir.

Şifa olsun.

Bu arada kullandığım larimar gem kalite larimardır.