“Neden Hep Ben?” Frekansı
Seçilmiş Ruhların Kronik Yorgunluğu

Hep sen mi anlıyorsun?
Hep sen mi toparlıyorsun?
Herkes gidebiliyorken, sen neden kalıyorsun?

Bazılarımız için hayat hep biraz daha ağırdır.
Çocukluğu erken biter, yükü erken başlar.
Sevgiyi bile hak etmek için çabalamak gerekir.
Ve yıllar geçer… ama hâlâ aynı soru içtedir:

“Neden hep ben?”

Bu dizilim, işte o sorunun frekansla duyulduğu yerdir.

 Bu frekans kimlerde çalışır?

Herkes için elinden geleni yapan ama kendisi için bir şey isteyemeyenlerde

Sürekli anlayış gösteren ama hiç anlaşılmayanlarda

Herkesin sırtını yasladığı ama kendi yaslanacak yeri olmayanlarda

Ruhsal açılımı olan ama “dünya hâliyle” baş edemeyenlerde

Ve içten içe şunu bilenlerde:
“Ben bu hayatı seçtim.
Ama artık çok yoruldum.”

Taşların Rolü: Yorgunluğu Bitirmek Değil, Taşıyana Alan Açmak

Bu taş dizilimi:

Kökten yukarıya kadar dağılmış enerji alanını yavaşça merkeze çeker

Aura katmanlarında yıllardır başkaları için açılmış alanları kapatır

Kalp merkezinde “ben de hak ediyorum” frekansını yeniden kurar

“Her şey bana geliyor” yorgunluğunu “ben artık seçiyorum” gücüne dönüştürür

Dinlenmeyi suç değil, görev sonrası teslimiyet hâline getirir

Bu dizilim sana ne söyler?
“Sen seçildin.
Bu yüzden ağır geldi.
Ama şimdi o görev bitti.
Artık taşıman gereken tek şey…
kendinsin.”

Yorgunluk, bazen çok işten olmaz.
Bazen sadece…
çok fazla susmaktan, çok fazla vermekten, çok fazla kalmaktan olur.

Bu taşlar seni değiştirmez.
Ama bir sabah…
içinden şu cümleyi duyarsın:

“Artık yeter.
Şimdi ben.”