Bu kategori, yalnızca erkeklere ait…
Çünkü her bedenin taşıdığı yük farklı,
her suskunluğun sesi başka.

Erkekler çoğu zaman dayanmakla tanımlandı.
Sırt ağrısıyla yürüdü,
uykusuzlukla çalıştı,
içine çöken sessizlikle dışarıdan dik durdu.
Ama taşlar bilir:
Her dik duruş, merkezde kalınarak olmaz.
Bazen taşmak yerine susmak,
çözülmek yerine katılaşmak…
ruhun kendine alan bulamadığını gösterir.

Bu koleksiyon, erkek bedeninin taşıdığı:
prostat yükünden kas ağrılarına,
ciltte kuruyan çatlaklardan gece bölünen uykulara,
dolaşımda yavaşlayan nefeslerden sessiz tükenişlere kadar
birçok fiziksel ve enerjisel ihtiyaca taşlarla eşlik etmek için var.

Buradaki her taş,
“güçlü olmak zorunda değilsin” demez…
Ama şunu fısıldar:

“Güç, yalnız kaldığında da kendine dönebilmektir.”

Ve bazen bir taş,
bir erkek bedeninin ilk defa dinlendiği yer olur.