Vajinismus: Bedene Yaklaşılamadığında Değil, Ruhun Dokunulmadan Kapanmaya Karar Verdiği Yerde Başlayan Sessiz Bir Savunma
Açılması Beklenmeyen Ama Kendi Ritmiyle Kapanmış Kadın Bedenine, Taşların Nazik Eşliği
Vajinismus…
bedenin kapandığı,
ama ruhun asıl “görülmekten” çekindiği bir yerdir.
Kadın ister.
Sever.
İlişkiyi arzu eder.
Ama beden hayır der.
Ve bu hayır, çoğu zaman anlaşılmaz.
Bu bir inat değildir.
Bu, rahmin bir sınır çizmesidir.
Çünkü bazı kadınlar sadece kendilerine değil…
nesillerce bastırılmış, susmuş, korkmuş kadınlara da kapanırlar.
Vajinismus onların değil,
kadınlığın taşıdığı sessiz yükün bir tepkisidir.
🧠 Vajinismusun Enerji Katmanı: Ne Zaman Kapanırız? Ne Zaman Donarız?
Cinselliğe dair bilinçaltına kazınmış korkular
Travmalar (bilinçli ya da bilinçsiz)
Cinselliğin suç, ayıp, günah, tehdit gibi kodlanması
İlişkide güvende hissetmeme
Kontrolü bırakamama → pelvik bölgedeki “donuk kaslar”
Partnerle duygusal derinlik kurulamaması
Ve en çok da:
kadının kendi bedeninden, kendi dişilliğinden uzaklaşması
Bu durumda rahim alanı kasılır, vajina girişindeki kaslar istemsizce kapanır.
Ama kapanan yalnızca kaslar değildir…
kadının “kendine dokunulmasına” izin verdiği yer de kapanır.
🌿 Taşların Bu Süreçteki Rolü: Zorlama Değil, İzinle Gelen Güven Alanı
Taşlar vajinismusta:
Sakral ve kalp merkezlerinde çalışarak bedenle ruh arasında bağlantı kurar
“Açılmak” değil, açılabilmek için gerekli güven frekansını oluşturur
Kök çakrayı yumuşatır, pelvik enerji alanında donmuş alanlara nefes verir
Sinir sistemine “tehdit yok” bilgisini taşıyarak gevşemeye izin verir
Cinselliği bir eylem değil, enerji akışı olarak yeniden hatırlatır
Ve en çok da:
kadına kendi bedenine geri dönmesi için zaman tanır
Taş burada “seninle açılalım” demez…
Ama şöyle fısıldar:
“Sana ne zaman güven verirsen…
bedenin sana açılacak.”
“O, her şeyi bilen ve dileyene dilediği kadar veren bir Rab’dir.”
(Nur Suresi, 35 – tefekkürle)
Kadının rahmi, Rabbinden izinsiz açılmaz.
Ve bu izin; zaman, güven, sevgi ve kendiyle yeniden bağ kurmakla gelir.
Taşlar, bu izne eşlik eden
en sabırlı dostlardır.
Sonuç:
Vajinismus bir direnç değil,
bedenin kendini koruma refleksidir.
Bazen bilerek, bazen bilmeden.
Ama her hâlükârda;
dokunulmadan geçilemeyecek kadar derin bir yerden gelir.
Taşlar bu derinlikte
açılmak için değil,
kapananın yargılanmadan duyulması için vardır.
Ve kadın bir gün,
kendi bedenine yeniden “evet” dediğinde…
taş hâlâ oradadır.
Yargısız, sabırlı, sessiz.
Çünkü taş bilir:
Gerçek açıklık önce bedenle değil…
kalple kurulur.