DENTRİTİK AKİK KOLYE

Yeryüzünün derinliklerinde, milyonlarca yıl boyunca mineraller ve sıvılar bir araya gelir, zamanla damar damar işleyen desenler oluşturur. Bu desenler, tıpkı Kur’an’daki “Her şeyin bir kitabı vardır” (En’âm 59) ayetindeki gibi, yaratılışın kayıt defteridir. Her damar, kainatın başka bir ânına açılan bir kapıdır.

Adını “dendron” yani ağaç anlamına gelen Yunanca kökten alır. Yüzeyinde beliren dallı-budaklı şekiller, aslında taşın kristal ağına sızan manganez ve demir oksitlerin milyonlarca yıl süren ilahi bir sabırla çizdiği desenlerdir.

Tasavvuf ehli, bu taşın damarlarını Levhi Mahfuz’un maddi bir izdüşümü sayar. Her desen, yaratılışın bir anını; bir doğumu, bir vefatı, bir karşılaşmayı veya bir mucizeyi sembolize eder.

Antik İran’da, bu taşın içine bakarak geleceğin iklimini, halkların yükselişini ve düşüşünü okuyan kâhinler vardı. Romalı senatörler, savaş kararlarından önce bu taşı suya bırakır, yüzeyde oluşan desenlerden Tanrı’nın rızasını ararlardı. Anadolu’nun eski tekkelerinde ise Dendritik Akik, “zaman mührü” olarak görülür; taşıyan kişinin hafızasını ilahi hakikate ayarlı tutacağına inanılırdı.

Şimdi hikayesine geçelim;

Kadim çağlarda, dünyanın henüz dört iklim ve yedi kat sema ile katmanlandığı vakitlerde, “Aphirion” adında ilahi bir bahçe vardı. Ne doğunun ne batının toprağıydı bu; zamanın akmadığı, ölümlünün ayak basamadığı, yalnızca Allah’a yakın kulların görebildiği bir mekân… O bahçenin merkezinde, kökleri dünyanın öz suyuna, dalları Arş’ın nuruna uzanan bir Hayat Ağacı yükselirdi.

Bu ağacın damarlarında akan ışık, yeryüzündeki bütün varlıkların kader defterini yazardı. Kuşların kanat çırpışından kralların tahta oturuşuna, annelerin çocuklarına fısıldadığı dualardan peygamberlerin ümmetlerine ilettiği sözlere kadar her şey, bu damarların desenlerinde kayıtlıydı.

Rivayete göre, Allah bu bahçeyi koruması için “Meryah” adında bir dişi varlık yarattı. Meryah ne insan, ne melek, ne de cin soyundandı. O, yaratılışın ilk gününden beri Hayat Ağacının damarlarına dokunan, desenleri okuyabilen tek varlıktı. Her desen, kainatın bir anını, bir sırrını söylerdi ona.

Binlerce yıl sonra, göklerin kapıları kapandığında Aphirion’un Bahçesi de âlemlerden çekildi. Fakat Meryah, Allah’ın izniyle ağacın tek bir dalını, kökleriyle birlikte yeryüzüne getirdi. O dal, toprağın içinde taş kesildi; damarlarında hâlâ yaratılışın kayıtları aktı. İnsanlar ona Dendritik Akik diyecekti, ama Meryah’ın dilinde adı hep “Hayat Ağacının Damarı” kaldı.

Bu taşın içine bakanlar, kendi ruhunun yazgısını ve Allah katındaki karşılığını görebilir; ama bu, herkese açılan bir sır değildir. Sadece kalbi arınmış, niyeti berrak olanlar, damarlar arasındaki ilahi haritayı okuyabilir.

Kolyeye işlenen her damar, sana Aphirion’un kaybolmuş bahçesini hatırlatır. Onu boynuna taktığında, zaman sana esner; geçmişin yükü çözülür, geleceğin sisleri dağılır. Ve o an, Meryah’ın ağacın dibinde ettiği dua kulağına ulaşır:

“Rabbim, onu kendi yazgısının sahibesi kıl.”

….

ÜRÜN TEKTİR.

ÖZEL İTALYAN TASARIM MADALYON ZİNCİRİ İLE GÖNDERİLECEKTİR.