SAFİR KÜP KOLYE

İlk göğün altında doğmuş mavi bir yemindir Allah’ın laciverti Safir.

O; levh-i mahfûz’un sessizliğinde saklı kalan ilktir, özdür. Kalbin en derin katmanlarında işlenmemiş sorulara, ilahi hafızadan çarpan yankıdır.

Âlimler onu avuçlarında değil, secdelerinde taşırmış. Işığın geldi alemleri hatırlatan Safir….

Her kıymetli taş toprağın bağrında pişer; ama safir, göğe doğru susar. Onun suskunluğu, nefsin gürültüsünü durdurur. Rüyaların eşiğinde, görünen ile görünmeyenin arasında bir perde gibi durur. Safir oradaysa, gönül yönünü şaşırmaz.

Süleyman’ın yüzüğü onu bilir. Musa’nın Sina’daki gece yürüyüşünde ona işaret edilir. Ve eski metinlerde, kelamla yaratılan ilk günlerin şahitlerinden biri sayılır. O gün bugün, safir yeryüzünde hakikati duyanlara yol olur.

Zihin bulanmışsa, düşünceye iz düşüren eski yansımalar birbirine karışmışsa, safir gelir. Gelir ve susturmaz; merkezler. Ayakları yere basmayan sözü, hafızaya sabitler. Epifizde, gözün ardındaki gözde, kalbin iç sesinde yankılanır.

Safirle çalışmak bir yeminle yürümektir.