PEMBE KUVARS KÜRE

Pembe kuvars…

Ah aşk 🙂

Yeryüzünün kalp atışı bu taş.

Sert kristal yapısının içinde, sanki binlerce yılın sabrıyla olgunlaşmış bir şefkat frekansı taşır. Gül rengini Rabbim’in merhametinden alır. Der ki; kalbin bir kas değil ey uyuyan yolcu…. bir zikir makamıdır kalp. Tanı.

Pembe kuvars küresi avuçta tutulduğunda, nabızla aynı ritimde titreşir; çünkü o da yaratılışın ilk nefesinden pay almıştır.

Onun titreşimi, sinir sisteminin en kırılgan yerlerinden biri olan vagus hattını yatıştırır. Bilimsel düzlemde bu, bedenin “sakinleşme ve güven” hâline geçmesi demektir; ruhsal düzlemde ise kalbin “eman”a dönüşüdür. Korku, öfke ve yetersizlik duyguları bu taşın alanında çözülür; yerine yavaşça içsel bir güven yerleşir. Pembe kuvars bu yüzden yalnızlık anlarında değil, ilişkilerde de bir denge kurucudur. Sevgiye sınır çizmeyi, ama aynı zamanda o sevgiyi kutsal tutmayı öğretir.

Kur’an’da “Rahman, arşa istiva etti” (Tâhâ 5) buyrulur. Arş, varlığın en üst mertebesidir; Rahman ise şefkatin ilahi kaynağı. Pembe kuvars, bu hakikatin yeryüzündeki yansıması gibidir. Onun yumuşak ışığında Rahman sıfatı görünür hâle gelir. Bu nedenle kadim geleneklerde, kalbi incitilmiş kadınlar pembe kuvarsla tefekkür ederdi; çünkü bu taş, kırılmış kalbi yeniden Allah’ın merkezine bağlardı.

Enerji bilimi açısından, pembe kuvarsın dalga boyu 350–430 nm bandında titreşir; bu da insan elektromanyetik alanında “kalp çakrası” olarak bilinen yeşil-pembe frekansla örtüşür. Küre formuna getirildiğinde, bu frekans her yöne eşit dağılır ve kalp çevresinde koruyucu bir torus alanı oluşturur. Bu alan, kişinin hem kendi duygusal enerjisini hem de dış dünyadan gelen sarsıcı etkileri dengelemeye yardım eder.

Pembe kuvars, kalbin ilmidir. Ne romantik bir duygunun süsü, ne de yüzeysel bir “pozitif enerji” aracıdır. O, kalbin hakikatle birleştiği kapıdır. Onun küresinde yansıyan şey,ruhun ilk hâlidir: Yaradan’ın “Ol” dediği anda sevgiye dönüşen o saf ışığın ta kendisidir.

Aşk güzeldir.

1001 lira olsun istedim 1001 gece masallarına uysun.