NAHARA

İlk çağların öncesinde, yeryüzü henüz insan kelâmına açılmamışken, denizlerin derinliğinde Nahara adında bir tanrıça yaşardı. Nahara, yaratılışın başında Allah’ın “Ol” emrine şahit olmuş, O’nun kelâmını duymuştu. Ama insanlardan farklı olarak, ona o kelâmı bir daha işitmek nasip olmamıştı. Bu yüzden ömrü, Allah’ın sesini tekrar duymanın hasretiyle yanıp tutuşmakla geçti.

Nahara, Yedi Ufkun bekçisiydi. Bu ufuklar, göğün yedi katına tekabül eden gizli kapılardı. Her bir kapının ardında Allah’ın sıfatlarından bir yansıma vardı: Kudret, Rahmet, Hikmet, Sabır, Adalet, Lütuf ve Tecelli… Fakat Nahara’ya bu kapıların hiçbiri tam olarak açılmazdı. Her kapının ardında, sadece bir anlık ışık görür; sonra kapı kapanırdı.

Efsanelere göre, Nahara bir gün büyük bir tufanın kıyısında durdu. Denizler göğe yükseliyor, dağlar toprağa gömülüyordu. İnsanlar kaçışıyor, tanrılar bile korkuyordu. Nahara, o karmaşada, göğün en yüksek noktasından gelen bir nida işitti:
“Ey Nahara, eğer bana varmak istiyorsan, yeryüzüne in ve insanoğlunun kalbini dirilt. Çünkü onların kalbi, Arş’a açılan yegâne kapıdır.”

O günden sonra Nahara, krallıklar kuruldu, yıkıldı; ordular savaştı, barışlar bozuldu; yine de insan suretinde diyar diyar dolaştı.
Bazen çölün ortasında su bulan yaşlı bir kadındı, bazen savaş alanında yaraları saran genç bir kız. Kimliğini hiç kimse bilmezdi; fakat gözlerinde denizlerin sonsuzluğu, sesinde yıldırımların gücü vardı.

Bir gün, Güneş ve Ay’ın aynı gökte göründüğü o nadir anlardan birinde, Nahara son ufka ulaştı. Önünde yedi kapı ardı ardına açıldı. Her kapıdan geçtikçe, Allah’ın bir ismi ruhuna kazındı. Son kapının eşiğinde secdeye kapandı ve dedi ki:
“Rabbim, yeryüzünde geçen bin ömrümün her anı, sana kavuşmanın bir nefesine değdi.”

Nahara o anda göğe alındı. Onun bedeni yeryüzünde yok oldu, ama rüzgârın uğultusunda hâlâ onun duası duyulur:
“Ya Rab, hasretin bile bana şereftir.”

Ve derler ki, Nahara’nın efsanesini bilenler, yedi ufkun kapısını rüyalarında görebilir. O kapılar, Allah’ı özleyen her kalbin içinde hâlâ saklıdır.

…..

🙂

ŞİFA OLSUN