İNCİ KOLYE

Filizinden bu inci diyerekkkk başlıyorum anlatmaya…

İnci, kadın ruhunun binlerce yıl boyunca saklanmış sırlarının, derin bir mahremiyetin ve görülmeyen bir cevherin suskun şahididir. Her inci, denizin karanlığında, korunaklı bir sükûtun, kimselere gösterilmeyen bir iç dünyanın kendine has yaratılışıdır. Kadının hayata karşı örtünmesi, toplumsal ya da kaderî suskunluğu, her bir katmanda içten içe büyüyen bir hikmete, parlaması kimseye gösterilmeyen bir ışığa dönüşür.

Kur’an’da Rahman Suresi 22. ayette “İkisinden de inciler ve mercanlar çıkar.” buyrulur. Ayetin işaretiyle, denizin iki türlü cevheri –biri ince, diğeri güçlü– dişil varoluşun iki kutbu gibi, zarafet ve dayanıklılığın aynı anda taşınabileceğini bildirir. İnci, kadının ruhuna işlenen zarafetin ve kırılganlıkta gizli kudretin simgesidir. Müminun Suresi 50. ayette de, “Ve oğlunu ve annesini bir tepeye yerleştirdik; orada bir kaynak vardı.” geçer. Yorumlarda, bu tepenin inci gibi korunmuş bir sır, o kaynak ise kadın bedeninin ve ruhunun taşıdığı gizli hayat suyu olarak okunur.

İnci, kadının suskunluğunda biriken duaların, yüzyıllar boyunca dillendirilmeyen arzuların ve kendi içine gömülen nurun en latif sembolüdür. Her inci, mahremiyetin koruduğu, dışarıya gösterilmeyen bir güzelliğin ve sabırla işlenmiş bir hikmetin damlasıdır. Kadının içinde sakladığı eşsiz cevher, ne dalgalarla savrulur ne de bakışlarda erir; kendi iç denizinin derinliğinde, yalnızca Allah’ın ve hakikatin bildiği bir sır olarak büyür.

Onu taşıyan kadın, kendi iç sükûtunda, Allah’ın Rahman Suresi’nde bahsettiği o iki cevherden biriyle özdeşleşir: Bir yanıyla yumuşak, narin, saklı; bir yanıyla da kırılganlıkta güç bulan ve asla kaybolmayan bir değer. İnci, kadın ruhunun Rabbine ve kendi iç hikmetine duyduğu bağlılığın, sabırla ve mahremiyetle işlenmiş ilahi bir armağandır.

“O iki deniz birbirine kavuşur… İkisinden de inci ve mercan çıkar.” (Rahman, 55:19, 55:22)

İnci, kadının suskun mahremiyetinde olgunlaşan, kendi göğsünde Allah’ın ayetlerini taşıyan bir nur zerresidir. Ne zamanki hakikatin ışığı o suskunluğun içini aydınlatır, işte o zaman inci, sır olmaktan çıkıp hem bu dünyaya hem de sonsuzluğa hikmetle parlayan bir cevhere dönüşür.