INANNA’NIN YEŞİL TACI-TASMA-

Sümer şehirlerinin altın çağında, saray avlularında yeşilin en derin tonu yalnızca iki yerde görülürdü;
Dicle kıyısındaki bereketli sazlıklar ve kraliçelerin boynuna takılan anyolit taşları. Bu taş, halk arasında “yaşam damarının taşı” olarak anılırdı; çünkü rengi, hem toprağın taze nefesini hem de yeryüzünün derinliklerinde saklı güçleri taşırdı. Anyolit, başrahibelerin ve tanrıça İnanna’nın hizmetkârlarının törensel halkalarında yer alır; bereket, dirayet ve hükümranlık nişanesi sayılırdı.

Bu choker’in üç sıralı dizilişi, Sümer tapınak rahibelerinin “üç katmanlı tılsım” geleneğini takip ediyor canım sevgililerim (Yeni ilgi alanım). Alt sıra, toprağın koruyucu kudretini; orta sıra, yaşamın ateşini; üst sıra ise göğün bilgeliğini taşır. Her taşı iç içe örerken sur üflense vaktidir derdim 🙂 Dizilişindeki ritim göğün yıldız düzenine denk düşecek şekilde kuruldu biliyorum.

Merkezdeki altın kaplamalı gümüş sembol, Sümer çivi yazısında “kalp” ve “yaşam” kelimelerinin birleşiminden türetilmiş kadim bir şekli andırmıyor mu? (Bakış açımızı değiştirelim) Kıvrımı evrenin döngüsünü, ucunun yönü ise hakikate giden yolu işaret eder. Üzerindeki elmas yansımaları, kutsal metinlerde “nur” diye anılan ışığın taş üzerindeki tecellisidir; tıpkı Enheduanna’nın ilahilerinde anlatıldığı gibi, tanrıça ışığı gökten indirir ve ona bakanın kalbine işler.

Eser diyeceğim bu dizilime. Haketti çünkü
Eser; Sümer kraliçelerinin törenlerde taşıdığı ahit halkasının bugüne uzanan yankısı benim için. Taktığında, taşın damarlarında binlerce yılın bilgeliği uyanacak ve taşıyan, geçmişin kudretiyle göğün altında yürüyecek.

Tektir.
Şifa olsun