EL-EZHER

Bu kolye, toprağın yüreğinden yükselen iki vakur taşın izdivacından doğmuşur sevgililerim…

Karnelyan ve Aventurin. Biri tufandan önceki ilk ateşin yüksek hatırasını, diğeri kadim bahçelerde unutulmuş dinginliği taşır.

Karnelyan, Tevrat’ta “Öğle Sıcağının Taşı” diye anılır. Rahiplerin yakasına konur, savaşçının miğferine işlenirdi. Cennetten düşen ilk yedi taştan biri olduğu rivayet edilir. Renkleriyle kanın ışığını hatırlatır. Bedenin, bastırılmış emir alanını uyandırır. El-Ezher metinlerinde, “iradeyi nefse geri kazandıran taş” olarak kaydedilmiştir.

Aventurin, Çin’de Wu hanedanının soyluları onu çocukların çalışma masasına koyar, zihnin ve kalbin uyumunu tembihlermiş mesela.. Hint Vedik metinlerinde yeşil taşın “iç kapıları açan sabır çanı” olduğu kayda geçmiş. Aventurin, çölü geçmiş biriyle, ıssızda oturup konuşan bilgedir.

Bu iki taş bir araya geldiğinde, öğreti harekete dönüşüyor. Zikirle dolan kalbin, amel eden bir niyete yöneliyor. Eski kaynaklarda “taşlar bir araya gelirse, yolculuk içre kavşak olur” denmiştir. Bu kolye, göğsün tam ortasına konduğunda, içeriye şu sesi taşır;

“Senin için yazılan, senden başkası tarafından okunamaz.”

Yusuf Suresi’nde anlatılan zindandaki suskunluk ile, Musa’nın dağ başında aldığı ışık arasında bu kolyenin bir yeri var biliyorum ben. İnsan hatırladığında değil, hatırlandığında açılır. Taşlar bu hatırının taşıyıcısıdır.