BEYİN SİSİ

Zihnin Uyuştuğu Değil, Ruhun Kopmaya Başladığı Yer

 Beyin Sisi Nedir?

Beyin sisi (brain fog), tıbbi olarak bir tanı değil, zihinsel bulanıklık hali olarak tanımlanır.

Kişi;

Odaklanamaz

Kelimeleri bulmakta zorlanır

Günlük işleri bile organize edemez

Unutkanlık yaşar

Devamlı yorgun ama uykulu da değildir

Derin düşünemez — çünkü zihnin derinliği sisle kaplıdır

Bu durum genellikle şu sebeplerle ilişkilendirilir:

Kronik stres

Uyku eksikliği

Hormon düzensizlikleri

Yetersiz oksijenlenme

Enflamasyon

Beslenme bozuklukları

Bağırsak-beyin ekseni bozulması

Depresyon, anksiyete ya da travmalar

Beyin sisinde içsel bir bağlantı kaybolur.

Zihin Neden Bulanır? Beyin Sisi’nin Duygusal Katmanı

Zihin, yalnızca bilgiyle değil; duygu, ritim ve güvenle çalışır.
Odaklanma ise sadece dikkatli olmak demek değildir sevgililerim aynı zamanda ruhsal varlıkla “anda” kalabilme hâlidir.

Beyin sisi yaşayan kişilerde çoğu zaman şu duygusal yapılar görülür:

Aşırı uyarana maruz kalma (bilgi bombardımanı)

Yaşama karşı bir ilgisizlik, anlam kaybı

“Yetişemem” duygusunun bedeni durdurmaya çalışması

Karar almakta zorlanma: çünkü iç sesle temas kopmuş

Duygulara ulaşamamak, hissedememek

İçten içe tükenmişlik — ama dışa karşı hâlâ “normal” görünmeye çalışma

Ruhun sürekli geçmiş ya da gelecek arasında savrulması

Ve en çok da:
Zihnin yükü değil, ruhun dağınıklığı.

Beyin sisi, bilginin değil, bilincin dağıldığı yerdir.
Zihin bulanıklaştığında, ruh şöyle fısıldar:
“Benimle bağın koptu.”

Taşların Beyinle Frekanssal Teması – Denge, Netlik ve Hatırlama

Beyin sisi bir “eksiklik” değil, fazlalığın içinde yön kaybıdır.
Taşlar bu fazlalığı silmez.
Ama bedene şunu hatırlatır:
“Şimdi durabilirsin. Seçebilirsin. Hissedebilirsin.”

Taşların kristal yapısı;

Beyin frekanslarını düzenler, özellikle alın ve tepe bölgesiyle rezonansa geçer

Sakin ama odaklanmış bir zihinsel alan yaratır

Aşırı açılmış enerji alanlarını toplar

“Zihinsel dağınıklık = ruhsal dağınıklık” döngüsünü kırar

Hafızayla değil; farkındalıkla çalışır

Tüm bu süreçte ise kişiye şunu söyler:
“Netlik, bilgiyle değil; merkezde kalabilmekle gelir.”

Taş, zihni yönetmez.
Zihnine bir zemin sunar.
O zeminde ise düşünce yeniden köklenebilir.

“Onlar ki düşünürler; göklerin ve yerin yaratılışı üzerine…
Rabbimiz, sen bunu boş yere yaratmadın.”
(Âl-i İmrân, 191)
Düşünmek bir yük değil, bir ibadettir.
Taşlar bu ibadete zihinsel berraklıkla eşlik eder.

Beyin sisi yalnızca zihinle ilgili değildir.
Bu, duyunun, sezginin ve yön hissinin yavaş yavaş bulutlandığı bir geçiştir.

Taşlar, bu bulutların içinden geçerken kişiye bir pusula olur.
Kendini yeniden hatırlaman,
bedenle zihin arasında yeniden köprü kurman için oradadır.

Veeeee yalnızca bir taşın sabitliğinde…
zihnin o ilk netliği geri gelir:
şimdi.
burada.
ben.