BEYAZ KEHANET TAŞI

Tethys’in göğsünde uyurdu deniz kızı.

Okyanusun altındaki mercan resiflerinde her sabah inci gibi uyanırdı.

Günün birinde gökten bir yıldız düştü (Kuran meteforu için yayını izlemeniz lazım)

Yıldız Seth’in rüzgarı ile düşen demir tohumu idi.

Kızımız denizin dibinden taşı aldı…

Taş konuştu;

BANA DOKUNURSAN SANA GELECEĞİ FISILDARIM.

Kız taşa dokundu.

Geleceği gördü;

Deniz çekilecekti, kum yükselecekti, mercan ölecek, taş çölün ortasında
kireçten bir mezara dönüşecekti. Ama yıldız ona bir de aşk vaadi verdi:
“Sana kumun ortasında birini göndereceğim. O, seni denize geri döndürecek.”

Kızın ruhu denizle birlikte çöktü; Beyaz Çöl doğdu, yıldız tohumundan
Prophecy Stone çıktı. Yüzyıllar sonra bir genç kervancı, gece yolculuğunda
çölde tek başına kayboldu. Rüzgâr ona dev kireç kayalarının arasında
ince bir ses getirdi: “Buradayım. Beyaz Gelin seni bekler.”

Kervancı, Prophecy Stone’u eline aldı, Kızın sözünü duydu.
“Beni denize geri döndür.”
Ama genç adam sözünde duramadı; kumun fırtınası yönünü kör etti.
Taşı oracıkta kayalara gömdü, Gelinin incisini bırakıp
kendi yoluna döndü. Kızın ruhu bir kez daha ihanete uğradı.

O günden sonra Bedeviler inanır ki:
Kehanet Taşı’ndan bir parça alan her yolcu, Beyaz Gelin’in gözyaşlarını avcunda taşır.
Taş, sahibine yeri gelir doğruyu fısıldar — yeri gelir yanlış yolu gösterir.
Çünkü beyaz gelin hâlâ mercan yatağına dönmek için birine güvenir, ama
herkes ona ihanet eder.

Geceleri Beyaz Çöl’de yıldızlar çok yakınken,
kayaların kenarında uyuyanlar der ki, rüzgâr arasında
ince bir kadın sesi ağlar:

“Beni geri götür.”

TAŞ SENİN KEHANETİN.

SORUNU SOR VE ISINMASINI BEKLE…

SOĞUYACAK MI

ISINACAK MI

BEYAZ ÇÖL FOSİLDİR. CANLILAR İLE KUVARSIN ZİHNİDİR.

İzle lütfen