AYRILMA KAYGISI( ANNEYE AŞIRI BAĞLILIK-EBEVEYNDEN AYRILAMAMA

Ayrılma Kaygısı – Anneye Aşırı Bağlılık / Bebeğinden Ayrılamayan Anne: Rahmin Dışında Başlayan İlk Uzaklık

Bir çocuk annesinden ayrılmak istemediğinde,ya da bir anne bebeğini bırakmaya gönlü elvermediğinde…bunu yalnızca “fazla bağ” sanırlar.
Oysa bu, rahmin içinden bugüne taşınan, çözülmemiş bir bağ ritmidir.

Ayrılma kaygısı;çocuğun dünyaya köklenemediği ve annenin kendini hâlâ çocuğun nefesiyle var ettiği çok ama çok ince bir çizgidir.
Bu çizgi her zaman sevgiyle çizilmez.
Bazen korkuyla, bazen yetersizlik duygusuyla,bazen de “ya bir daha dönmezse” tedirginliğiyle kazınır.

Bu sadece çocuğun kaygısı da değildir bu arada. Bu, annenin de geçmişidir.
Çocuk, dünyaya gelir.
Ama hâlâ annenin kalp ritmine bağlıdır.
Görünmeyen bir enerji kordonu hâlâ anne ve çocuk arasında bağlıdır.

Çocuk, annenin kaygılarını solur.

Anne, çocuğun gözündeki eksiklikle kendi değersizliğini onarmaya çalışır.

Ve aralarındaki sevgi, bir bağdan ziyade bağımlılık olmaya başlar. (Ben bunu Hazel ile hala yaşıyorum mesela)

Ayrılmak, ölüm gibi gelir.

Bırakmak, suç gibi.

Bu hâl; çocuğun elini değil, anneyle beraber büyüyememiş bir iç çocuğun elini de tutar.

Ayrılma Kaygısının Çocukta Yansımaları:

Anne gözden kaybolduğunda ağlama, kriz geçirme

Uyurken yalnız kalamama

Oyun oynarken annenin sesini duymak isteme

Kreşe, okula gitmeyi reddetme

Sık sık mide ağrısı, kusma, ateş

Gece aniden uyanma

Kendini bırakmama, anneden “izin alma” hâli

Taşların Bu Alanda Ne Yapar

Ayrılma kaygısında sinir sistemi “ayrılık = tehdit” algısındadır.
Bu, sadece bilinçte değil; hücre hafızasında saklı bir bilgidir.

Taş burada ne yapar?

Sinir sistemini regüle eden sabit frekans yayar

Anne ile çocuk arasında oluşmuş aşırı yapışık enerji alanını yumuşakça ayrıştırır

Her iki tarafın da kendi varlığıyla tanışmasına alan açar

Taşın frekansı, “sen güvendesin, o da güvende” bilgisiyle çalışır

Özellikle kalp, kök ve solar pleksus bölgelerinde derin gevşeme sağlar

En önemlisiiiiii;

Ayrılığı bir tehdit değil, gelişim olarak algılamayı sinir sistemine öğretir

“Rahîm, Rahmân’dan türemiştir.
Ve biz sizi tek bir nefisten yarattık.”
(Kur’anî hatırlayışla)
Rahim, tek anlamı ilebir organ değildir. İlahi bağ kurmanın ilk yeridir.
Taşlar, bu bağı dünyada sürdürmenin en sessiz aracıdır.

Ayrılmak zordur.
Ama hiç ayrılamamak, gelişimin önündeki en büyük perdedir.

Diyeceksin ki;

“Ben seni bırakmıyorum.
Sadece seninle birlikte ben de büyümek istiyorum.”