AUREVIA

u taş, berrak kuvarsın rahmine işlenmiş altın ışık damarlarıyla, gökten yeryüzüne inmiş bir vahiy hatırlatıcısıdır. Her bir altın tel, tıpkı Levh-i Mahfuz’dan inen bir kader satırı gibi, Allah’ın ilminde yazılı olanın yeryüzündeki akislerini taşır.

Kadim şifacılar, bu taşın içindeki ışık damarlarını “meleklerin kılı tüyü” diye anardı. Bu damarlar, sahibinin ruhuna göksel bir hatırlatma fısıldar: “Unutma, sen ışığın evladısın.”

Enerji boyutunda rutil kuvars, insanın iradesini saflaştırır, Allah’a yönelişini keskinleştirir. İçindeki altın ışık telleri, karanlık düşünce düğümlerini çözer, zihne ve kalbe berraklık getirir. Taşıyan kişi, hakkı savunma cesareti ve kendi ilahi özünü hatırlama kudreti kazanır.

Rutil kuvars, yeryüzünde göğün kaleminden düşmüş bir altın harftir. Onu boynunda taşıyan, hem kendi kaderini hem de Allah katındaki yerini daha net görür.

Şimdi taşın hikayesine gelelim;

Kadim vakayinamelerde, “Göğün Yazmanları” olarak bilinen varlıklar vardır. Bunlar, Allah’ın Arş-ı Âlâ’dan gelen emirlerini alt âlemlere iletmekle görevliydi. Onlardan biri, altın tüyleriyle ışığı kıran Aurevia idi. Her inişinde, kanatlarından dökülen ışık zerreleri yeryüzüne düşer, ilahi kaderin sayfalarına yeni hükümler yazılırdı.

Bir gün, Âdemoğulları arasındaki adalet terazisi bozuldu. Zulmün ağır bastığı bu çağda Aurevia, Allah’tan aldığı emirle, göğün kılıcını taşıyan tüyünü yeryüzüne indirdi. Bu tüy, işte bu taşın içine kilitlendi. Işığın altın yelpazesi gibi görünen damarları, hak ile batıl arasındaki çizgiyi keskin bir kılıç gibi ayırır.

Onu boynunda taşıyan kişi, kendi hakikatini gizleyen perdeleri yırtacak cesareti, ilahi hükmü savunacak gücü bulur. Aurevia’nın Tüyü, Allah katındaki adaletin yeryüzündeki hatırlatıcısıdır.