APATİT DİKİT

Apatit…

Apate 🙂

Yunancadan gelmiş taşın ismi.

Yanıltıcı, aldatıcı demektir apate.

Kandırmış taş insanları biliyor musunuz yıllarca 🙂

Tarih boyunca zümrüt, turmalin, beril diye sanılıp çıkarılmış, aslında kendi başına bambaşka bir mineral. Bu yanıltıcı isim bile taşın sırrını ifşa ediyor; hakikati görmek isteyenin önce göz yanılgılarını aşması gerekir 🙂

Apatitimiz Madagaskardan. Farklıdır Madagaskar’ın rengi. Okyanusun rengini verir taşa. Ne güzel, ne cömert bir alışveriş.

Apatit, insanın zihnini berraklaştıran, ama ondan da öte, hakikati görmek için “gözdeki perdenin kalkmasını” sağlayan bir taştır. Eski öğretilerde “uyanış kristali” diye anılır. Kendi içindeki yanılgıları kırar, kendine anlattığın yanlış hikâyeleri yıkar, sana çıplak hakikati gösterir. ( Ne zor bir yüzleşmedir bu. İnsanın kendine söylediği yalanlar, kendine anlattığı masallara uyanması) Bu yüzden ezoterik metinlerde apatit, “hakikatin gıdası” olarak betimlenir.

Boğaz ve üçüncü göz hattını uyandırır. Sözün doğruluğunu, sezginin keskinliğini, hakikati dile getirme cesaretini taşır. Kur’an’da geçen “De ki: Hak geldi, bâtıl yok olup gitti” (İsrâ 17:81) ayeti, bu taşın enerjisini hatırlatır: bâtıl gölgeler silinir, hakikatin saf ışığı kalır.

Modern mineraloji apatit kristallerinin fosfat zenginliğini vurgular; bu fosfatlar insan bedeninde kemik ve diş dokusunun temelini oluşturur. Yani taşın kimyası bile bedendeki sağlamlığı, iskeletin gücünü sembolize eder. Apatit bu yüzden hem ruhsal hem de biyolojik düzlemde “omurga” taşır; sana hem dirayet hem de doğruluk verir.

Apatit’in asıl mucizesi, yanıltıcı görünümlerin arasından hakikatin sesini duyurmasıdır.  Sana kendini kandırmayı bıraktırır. Ve o anda, insanın kalbinde tek bir şey kalır: saf olan, doğru olan, Allah’ın nuruyla sabit kalan.

Kökünden gökkubbeye….