Aslında bu yazı içeriğinin en doğal hali instagramda öne çıkan hikayelerde sabitte duruyor. Neden doğal dedim? Orada insanlar kendi deneyimleri dahilinde taşları ne için kullandıklarını birebir yazıyorlar. Biz de oradan aldık zaten. Aşağıda sadede geleceğim yazıyı Deniz Ersan hazırladı 🙂…
Sevgilim…. Ben geldim Safir Sabâ’n… Tarık gibi deldim geçtim de geldim. Şirâ olduğumu unutup Gökyakut oldum da geldim. Geldim işte geldim ah benim güzel Sevgilim. Sen…. Beni yarattığın günden beri Cennet’inden ırak kalan ise ben. Ben geldim. Durdum dur dediğin…
Nedir taş? Çok konuşuyoruz çok biliyoruz da bu taş nedir hakikaten? Ve taş deyince neden 12 yankılanıyor benim bedenimde? Çok duyduğumuz Hacer-ül Esved. Şimdi bunların hepsine aynı yazıda girmeyeceğim. Kafamız karışmasın. Şu 12 meselesine bir bakalım hele önce. HACER-ÜL ESVED…
Mümkün olduğunca yumuşak ve kolay yazacağım yazıyı. Ama bu yazının ucu kan gövdeyi götürtene kadar gider aslında. Ama yavaş yavaş parça parça. Bu ilk kısım olsun. Kutsal kitaplarda yazılanlar okunurken -geldikleri günden beri- ilim ve bilim ışığında mı okundu gerçekten?…
Ne dökülecek elimden bilmeden başlıyorum yazıya. Neden ilk Lapis ile başladım taşı anlatmaya bilincim bilmez ruhum bilir. Çalışırken arkada çalan bir müzik dağıttı her şeyi az önce ve yazmaya başladım. Müzik şu; tıkla Okurken dinlersin belki… Lapis… Ne çok şey…
Size KUR’AN okumak isterim izninizle…. KURAN tefsirden ibaret bir kitap mıdır sizce? Bu kadarcık mıdır? Bunun için yazacağım ciltler dolusu kitap olabilir ama sizi sıkmayacağım. Bu blogta bu tarz yazılar ile size haz yaşatacağım. KURAN okumanın hazzını. KURAN’ın sayılar ile…
Bu yazıyı hazırlamamak için 4 senedir direniyorum. Videoların izlenmesi için, bilginin ses ile bedendeki suya temas etmesi için yazılı hale getirmedim. Ama pes ettim. Baktım ki herkesin daha önemli işi var şifadan başka. O yüzden izlemek, öğrenmek yerine, direkt bana…
Asırlar asırlar öncesi idi sanki kum fırtınalarının arasında kaybettiğimde zerafetimi. Zihnime atılan altın rutil oklar paramparça etmişti daha şimdiden geleceğimi. Sahi bedenim neredeydi? Lacivert bir ışık gibi süzülmemi emreden kimdi? ….. Saçlarımın yine belimden aşağıya süzüldüğü çağların yorgun azızesiydim. Nil…
…. Ben Safir… Safir Sabâ…. Safiri’n 🙂 Hadi devam edeyim anlatmaya….. Şu an bu yazıyı kim okuyor bilmiyorum. Henüz seni birebir tanımıyorum. Ama eğer şu an bu yazıyı okumaya devam ediyor isen şunları hissediyor musun bir sor ruhuna; Ben bu…